Wat ik leerde toen een vriendin over mijn grenzen ging

De laatste weken komt het thema ‘grenzen’ vreemd vaak naar voren in gesprekken. Het thema dringt zich aan me op. In coachgesprekken, gesprekken met vriendinnen, familieleden, buren. Het bespringt me vanuit elk hoekje.
Als het thema een kind was geweest, zou je het gedrag haast ‘zeuren’ kunnen noemen. Goed dan, ‘grenzen’, ik zal een blog over je schrijven.

Ik durf wel te zeggen dat ik veel weet over dit thema. Ik heb namelijk veel ervaring moeten opdoen voordat ik mijn grenzen leerde kennen. En nog meer ervaring voor ik mijn grenzen ook goed aan ging geven. Noem me maar een expert.

Een expert is iemand die door eigen pijnlijke ervaringen alle fouten heeft ontdekt die men kan maken in een zeer smal gebied.

Dat zegt meneer Bohr. Hij heeft een nobelprijs. Nobelprijswinnaars hebben altijd gelijk.

Eén van die pijnlijke ervaringen zal ik met je delen. Het is een lang verhaal, waar ik veel van geleerd heb, dus dit is deel 1. Deel 2 komt volgende week.
Het gaat me in dit verhaal niet om de vriendin over wie ik vertel. Ik wil laten zien wat ik dacht en welke keuzes ik maakte. Om van te leren natuurlijk. Want leer je liever van je eigen fouten of van die van mij?

Vriendschap zonder grenzen

Jaren terug had ik een vriendin. Ze had vaak problemen en deelde die met me. Ze vroeg me om advies en zei dat ze het fijn vond om met me te praten omdat ik zo wijs was. Ik voelde me gevleid. En al zag ik niet dat ze iets deed met mijn adviezen, toch geloofde ik dat ik haar aan het helpen was. Ze had andere normen dan ik, maar ik wilde graag dat ze zich op haar gemak zou voelen bij mij. Ik wilde haar niet het gevoel geven dat ik haar afkeurde. Daarom deed ik alsof ik nergens van stond te kijken.

Nadat ik mijn vriendin gesproken had, voelde ik me vaak moe. Mijn moeder zei wel eens: ‘Ze zuigt je helemaal leeg.’
Ik kon niet helemaal mezelf zijn. Ze nam veel ruimte in, en ik gaf haar die. Maar ik had het ervoor over. O ik was zo altruïstisch. Als ze door contact met mij betere keuzes in haar leven zou maken, vond ik het allemaal de moeite waard.

Op een gegeven moment kreeg ze een vriend, Peter. Het was een serieuze relatie en Peter werd ook een vriend van mij. Maar ondertussen bleef zij evenveel flirten met andere jongens als toen ze nog single was. Ze vertelde mij over complimentjes en aandacht die ze van anderen kreeg. Ik voelde me hier raar bij. En al mijn wijze woorden en adviezen ten spijt, haar gedrag bleef onveranderd. Toen we een keer wat gingen drinken in de stad, stelde ze me voor aan een studiegenoot van haar. Dit voelde vreemd. Naderhand vertelde ze me dat ze een affaire hadden.
Ze had me meegenomen in een geheim waar ik niet in wilde delen. Maar ik was haar vriendin. Ze vertrouwde mij. Dus ik heb ik het geheim nog bewaard ook. Ik heb het Peter niet verteld.

Integriteit

Ik heb er spijt van dat ik dit heb laten gebeuren. Het spijt me dat ik er niet voor koos integer te zijn. Ik deed alsof dingen oké waren, die dat niet waren. Daar heb ik mezelf onrecht mee gedaan en haar ook.

Integriteit volgens Wikipedia:
De persoonlijke karaktereigenschap van een individu die inhoudt dat de betrokkene eerlijk en oprecht is en niet omkoopbaar. De persoon beschikt over een intrinsieke betrouwbaarheid, zegt wat hij doet, en doet wat hij zegt, heeft geen verborgen agenda en veinst geen emoties.

Deze blog zou over grenzen gaan, Jedidja.
Integriteit heeft alles met grenzen te maken. Als ik dicht bij mezelf blijft, voel ik waar mijn grenzen liggen. Ik was al zover bij mezelf vandaan, dat ik helemaal niet meer wist waar die grenzen lagen. Bij integriteit hoort dat ik weet wat mijn waarden zijn. Dat ik trouw ben aan die waarden, ongeacht de situatie. Dat was ik niet. Integer zijn is oprecht zijn. Ik heb niet eerlijk gezegd wat haar gedrag met mij deed.

De lessen

Dit is wat ik van deze situatie leerde:

• Ik wil mijn integriteit niet meer inleveren voor een ‘vriendschap’.
• In vriendschappen wil ik ruimte geven aan anderen. Maar als er in een relatie weinig of geen ruimte is voor mij, is dat geen vriendschap.
• Mensen over mijn grenzen laten gaan en mezelf niet zijn, is vermoeiend.
• Ik wil geen vriendschappen meer waarin ik niet mezelf kan zijn.

Ik heb inmiddels ook ontdekt hoe ik dat laatste voorkom. De beste manier is door altijd mezelf te zijn. Echt en integer.

Dit verhaal ging al best ver, vind je niet? Maar het ging nog verder. Toen leerde ik een paar grote lessen, die veel invloed hebben op mijn relaties nu. Dat lees je volgende week. Anders loopt deze blog volledig uit de klauwen. Ik ken mijn grenzen.

 

Lees hier deel twee.