Wat ik leerde toen ik vrienden wilde maken

Ik was omringd met mensen en leuke contacten. Tot ik mijn diploma in ontvangst nam. Ineens verbonden school en studentenvereniging me niet langer aan de honderd mensen met wie ik omging. Ook vielen er een paar vaste vriendschappen weg. En toen werd het stil in Jedidja’s vriendschapsland. Na een paar jaar begon ik me geïsoleerd te voelen.
De tijd van viendschapsoverload had me lui gemaakt. Ik had niet door dat ik moest investeren in de leuke mensen die ik had leren kennen. Nu zat ik met de gebakken peren en niemand om ze mee te delen.

Ik besloot: ik wil vrienden.

Vriendschap

Het onderwerp ‘vriendschap’ is een beetje een ondergeschoven kindje. Er wordt weinig over gepraat. Het lijkt of wij volwassenen vinden dat we het niet meer nodig hebben om bewust met vriendschappen bezig te zijn. Maar als je ernaar vraagt, blijkt dat bijna iedereen vriendschap heel belangrijk vindt.
Er zijn mensen die teveel vrienden hebben en rode vlekken in hun nek krijgen als ze bedenken wie ze allemaal nog moeten opzoeken. Maar er zijn ook veel mensen die in vriendschapsarmoede leven. Ze hebben misschien wel een hoop contacten, maar geen echte goede vriend(en).

Aan de slag

Toen ik besloten had vrienden te willen, ging ik aan de slag.
Ik dacht: Als ik behoefte heb aan vriendschappen, moet ík initiatief nemen. Ik kan niet van andere mensen verwachten dat ze ruiken waar ik behoefte aan heb.
Ook dacht ik: Niemand vindt het erg om een berichtje te krijgen.
Dus ik begon met het sturen van mailtjes en berichtjes naar de mensen die ik nog kende. Niet iedereen reageerde, maar niemand zei dat het vervelend was dat ik vroeg hoe het ging. Als er leuk werd gereageerd, stelde ik voor om af te spreken.
En toen ik zwanger werd, leek een zwangerschapscursus me ook een uitgelezen kans op vriendinnen. Al tijdens de cursus maakte ik contact met een paar mensen. En naderhand bleef ik af en toe afspreken.

De lessen

Dit is wat ik heb ontdekt:

• Ik ben niet de enige die behoefte heeft aan vriendschap.

In heel weinig tijd is Jedidja’s vriendschapsland weer een gezellig plekje geworden. Ik heb een nieuwe vriendin gekregen. Zo’n hele goeie, weet je wel, zo eentje die je elke week ziet en waar je je leven mee deelt.
Een paar oude vriendschappen is nieuw leven ingeblazen. En er zijn een heel aantal leuke vriendinnen bijgekomen die ik af en toe zie.
Omdat vriendschap van twee kanten komt, kan dit allemaal niet alleen aan mij liggen.

• Er is bijna altijd wel iemand die tijd heeft om thee te drinken.

Jazeker! Zelfs in de 21^e eeuw, waarin iedereen roept dat iedereen druk is, hebben mensen tijd voor dit soort dingen. Dat betekent dat ze het prioriteit geven. En dat is juist en goed en verstandig.

• Vrienden worden is als daten.

Net als met daten zijn er de vragen: Vindt zij mij even aardig als ik haar? Hoe vaak zou ze het leuk vinden contact te hebben? Kan ik haar bellen? Of gaat dat te ver?
Aan iemand vragen om af te spreken kan kwetsbaar voelen. Maar ik ben dapper. Als ik me kwetsbaar opstel door te laten merken dat ik het contact leuk vind, zou het zomaar kunnen dat de ander dat beantwoordt.

• Ik wil verre vrienden èn goeie buren.

Ik heb een aantal hele lieve vrienden en vriendinnen die verder weg wonen. Zij hebben een speciaal plekje in mijn hart en elke keer als we elkaar zien is dat een feestje. Ik zie ernaar uit en geniet ervan na. Ik koester die vriendschappen.
Maar voor mijn levensplezier van alledag heb ik ook vrienden nodig die geografisch dichterbij zijn. Hen kan ik vaker zien. Even een uurtje kletsen is meer dan de moeite waard als ze maar vijf minuten verderop woont.

• Vrienden komen en gaan.

Mensen verhuizen weg, krijgen het druk met een nieuwe partner of baby, dat wat we gezamenlijk hadden verdwijnt, er ontstaat spanning of een vriendschap dooft uit. Dat gebeurt. Het is oké. Soms komen vrienden terug in je leven, soms niet.

Lief en dapper

Laten we geniet van de vrienden die we hebben. Lief voor ze zijn. En lief voor onszelf zijn door de mensen die belangrijk zijn in ons leven ook een belangrijke plek te geven. En als we vrienden missen, laten we dan dapper zijn en onze oude vrienden opbellen. Of nieuwe vrienden gaan maken. Laten we tijd voor onze vriendschappen inplannen. Ik durf te wedden dat dat even gezond is als sporten. Over een paar jaar is friendshipfitness de nieuwe craze. Mijn voorspelling.
Want mijn goede vrienden houden mij dichtbij mezelf. Zij laten me lachen en huilen. (Laatst heb ik het grootste deel van een dag gehuild omdat mijn beste vriendin een baby aan het krijgen was. Zo groots.) Ze laten me meeleven met hen, waardoor ik mag leren van wat zij leren. Ze geven me de kans me in hen te herkennen, waardoor ik weet dat ik niet alleen ben in mijn worstelingen en gekkigheidjes. We hebben gezamenlijke geschiedenis. Ze herinneren mij aan wie ik ben. Mijn vrienden houden mij gezond. Ik heb ze nodig en zij mij.

 

De foto is van Priscilla Du Preez op Unsplash