Een kommetje muesli eten was mijn leven lang het eerste dat ik deed nadat ik opstond. Voor ik me aankleedde, voor ik mijn telefoon aanzette, voor ik de gordijnen open deed. Ik word altijd wakker met een rammelende maag en moet. eerst. eten.
Baby’s
Toen kregen Bart en ik baby’s. Hun gehuil in de ochtend klonk harder dan dat van mijn maag. Het was levensveranderend. Voor het eerst in mijn leven zette ik mijn ontbijtje in de wacht. Nu moest ik eerst hun mondjes en maagjes vullen. Pas daarna kon ik in tamelijke rust mijn lieve ontbijtje eten.
Mijn ontbijtje first thing in the morning is 26 jaar lang heilig geweest. En nog steeds ben ik een beetje verbaasd dat ik tot dingen in staat ben voor ik gegeten heb.
Levensbehoeften
Soms gaan we geloven dat we niet zonder iets kunnen, dat we iets móéten hebben voordat we kunnen functioneren of ons goed kunnen voelen.
Een kop koffie om wakker te worden. Nieuws bijhouden om serieus genomen te worden. Een glas wijn om te ontspannen of te socializen. Een telefoon om ons veilig te voelen. Een portie gaming om onze frustraties kwijt te kunnen. Sporten om ons fit te voelen. Chocola (behoeft geen verdere uitleg). Wifi om niet ontredderd te zijn.
Deze dingen hoeven niet slecht te zijn. Maar het wordt een ander verhaal als ze veranderen in een eis waaraan voldaan moet worden voordat we ons goed kunnen voelen. Vooral dingen die we elke dag doen lopen dat gevaar. We verschuiven zo’n ding dan naar de categorie ‘eerste levensbehoefte’. Of het wel in die categorie thuishoort, daar denken we niet meer over na.
Als die levensbehoefte niet vervuld wordt, of het gaat allemaal anders, dan worden we chagrijnig. We raken gestrest en soms zelfs angstig. We denken dat ons momentje verpest is. Of ronduit de hele dag!
Leuke bonus
Dit soort oneigenlijke eerste levensbehoeften zijn een last. Want kijk, als iets een vereiste is, dan moeten we ons leven er omheen plannen. Dan dient het ding ons niet meer, maar wij moeten ons leven vormen naar dat ding.
De laatste jaren heb ik er een aantal losgelaten. Vaak met frisse tegenzin. Of met stevige twijfel of ik wel echt zonder kon. Zoals een paar uur media’en voor ik kan gaan slapen. Maar vaak blijkt dat ik inderdaad zonder kan en meer nog: het is bevrijdend. Ik hoef niet meer allerlei onnodige hokjes af te vinken voor ik een dag ‘goed’ kan noemen. En die dingen die ik eerst móést doen, zie ik nu als een leuke bonus als ik het een keertje wel doe (of eet: chocola).
Ontbijt
Mijn man en ik waren samen een nachtje in een bed and breakfast. De gastvrouw vroeg ons ’s avonds hoe laat we wilden ontbijten. We waren vrij, gingen een avond uit, geen kinderen die ons zouden wekken. We keken elkaar aan en met een grappige dosis optimisme antwoordden we: half tien.
Tuurlijk. Wij gaan uitslapen tot negen uur. Want wij zijn sterker dan ons bioritme.
Ik werd wakker met een leeg gevoel in mijn maag. Ik deed mijn ogen open: donker. Nee! Het verontrustende vermoeden bekroop mij dat het nog beslist geen negen uur was. Met half toegeknepen ogen keek ik op de klok: Zeven uur! ‘NEEEE, nog zooooo lang tot het ontbijt!’ Maar meteen daarna bedacht ik: ‘Wacht eens, dat kan ik.’ De stress verdween. Bart en ik dronken een kopje thee, keken naar het uitzicht en praatten en lachten na over de voorstelling die we de avond ervoor gezien hadden. Ik vergat mijn trek.
Nieuwsgierig
Nou ben ik wel nieuwsgierig. Welke bijkomstigheden heb jij verheven tot eerste levensbehoefte? Deel het hieronder!
Koffie! Het is inmiddels denk ik 2 jaar geleden dat ik mijn laatste kop koffie dronk. Jaaa.. nog 1 of 2 x een ijskoffie gedronken dan.. maar zeker niet meer mijn eerste levensbehoefte. Zonder koffie dacht ik niet te kunnen functioneren, wakker worden of wakker blijven was koffie een must bij. Maar nee hoor, het kan echt! En ik voel me een stuk beter zonder die verslaving.
Misschien is dat bij mij drop. Zoals veel andere mensen graag koffie na het diner drinken eet ik graag drop. Helemaal niet nodig natuurlijk, maar wel lekker. Voor mij dan. Als ik met m’n man uit eten ben geweest doe ik het meestal niet tot ik weer in de auto zit waar ik vaak een doosje drop heb. Altijd hetzelfde dropmerk.
Ik heb dat nog niet afgelegd. Ook nog niet geprobeerd. Kan ik zonder? Zou ik moeten uitproberen…
Ik ben een echte freak als het om ontbijt gaat. Al jaren ontbijt ik ’s ochtends met drie bruine boterhammen en een glaasje sinaasappelsap. Op de eerste boterham gaat appelstroop, op de tweede gaat marmite en op de derde gaat een goede laag pure chocoladehagelslag. Als ik een boterham minder eet: rammelende maag om 10.30u.
Veranderen lijkt me enorm moeilijk. Ik zou wel de hagelslag willen schrappen, of radicaal anders met yoghurt willen ontbijten, maar ja…